- عکس گرفتن (تَ)
برداشتن تصویر شخص یا شی ٔ یا منظره ای به وسیلۀ دوربین عکاسی. (فرهنگ فارسی معین). عکس برداشتن. عکس انداختن. عکاسی
معنی عکس گرفتن - جستجوی لغت در جدول جو
- عکس گرفتن
رخش گرفتن برداشتن تصویر شخص یا شی یا منظره ای به وسیله دوربین عکاسی عکس برداشتن
- عکس گرفتن
التقاط الصّور
- عکس گرفتن
Photograph
- عکس گرفتن
photographier
- عکس گرفتن
फोटो खींचना
- عکس گرفتن
фотографировать
- عکس گرفتن
fotografieren
- عکس گرفتن
фотографувати
- عکس گرفتن
fotografować
- عکس گرفتن
fotografar
- عکس گرفتن
fotografiar
- عکس گرفتن
fotograferen
- عکس گرفتن
fotografare
- عکس گرفتن
memotret
- عکس گرفتن
تصویر کھینچنا
- عکس گرفتن
ছবি তোলা
- عکس گرفتن
ถ่ายรูป
- عکس گرفتن
kupiga picha
- عکس گرفتن
写真を撮る
- عکس گرفتن
拍照
- عکس گرفتن
לצלם
- عکس گرفتن
사진을 찍다
- عکس گرفتن
fotoğraf çekmek
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ)
لغت نامه دهخدا
متعهد کردن. ضمان گرفتن. مقید کردن. گرفتن پیمان:
مکن دست پیشش اگر عهد گیرد
ازیرا که در آستین مار دارد.
ناصرخسرو
مکن دست پیشش اگر عهد گیرد
ازیرا که در آستین مار دارد.
ناصرخسرو
(مُ دَ سَ)
لغت نامه دهخدا
خو گرفتن. خوگر شدن. (یادداشت مؤلف). تأنس. (تاج المصادر بیهقی) (مجمل اللغه). الفت گرفتن. انس یافتن:
با غم رفیق طبعم از آنسان گرفت انس
کز در چو غم درآید گویدش مرحبا.
مسعودسعد.
با که گیرم انس کز اهل وفا بی روزیم
روزی من نیست یا خود نیست در عالم وفا.
خاقانی.
چو وحشی توسن از هر سو شتابان
گرفته انس با وحش بیابان.
نظامی.
مرغ مألوف که با خانه خدا انس گرفت
گر بسنگش بزنی جای دگر می نرود.
سعدی.
همچون دو مغز بادام اندر یکی سفینه
با هم گرفت انسی وز دیگران ملالی.
سعدی.
میل ندارم بباغ انس نگیرم به سرو
سروی اگر لایق است قد خرامان اوست.
سعدی.
چون انس گرفت و مهر پیوست
بازش به فراغ مبتلا کن.
سعدی.
ادب نگذاشت تا گیریم انسی بر سر کویت
حدیث وحشتی گفتیم تا رم کرد آهویت.
میرزا محمد صادق (از آنندراج).
- امثال:
با وحش کسی که انس گیرد
هم عادت وحشیان پذیرد.
(از امثال و حکم)
با غم رفیق طبعم از آنسان گرفت انس
کز در چو غم درآید گویدش مرحبا.
مسعودسعد.
با که گیرم انس کز اهل وفا بی روزیم
روزی من نیست یا خود نیست در عالم وفا.
خاقانی.
چو وحشی توسن از هر سو شتابان
گرفته انس با وحش بیابان.
نظامی.
مرغ مألوف که با خانه خدا انس گرفت
گر بسنگش بزنی جای دگر می نرود.
سعدی.
همچون دو مغز بادام اندر یکی سفینه
با هم گرفت انسی وز دیگران ملالی.
سعدی.
میل ندارم بباغ انس نگیرم به سرو
سروی اگر لایق است قد خرامان اوست.
سعدی.
چون انس گرفت و مهر پیوست
بازش به فراغ مبتلا کن.
سعدی.
ادب نگذاشت تا گیریم انسی بر سر کویت
حدیث وحشتی گفتیم تا رم کرد آهویت.
میرزا محمد صادق (از آنندراج).
- امثال:
با وحش کسی که انس گیرد
هم عادت وحشیان پذیرد.
(از امثال و حکم)
(مَ لَ / لِ / لُ)
لغت نامه دهخدا
بدست گرفتن. بدست آوردن. تصرف کردن:
دختر چو بکف گرفت خامه
ارسال کند جواب نامه.
نظامی
دختر چو بکف گرفت خامه
ارسال کند جواب نامه.
نظامی
به سوک نشستن، خود خوری اقامه سوگواری به سبب مرگ کسی، اوقات تلخ بودن عصبانی بودن
با تردستی طاسها را طوری انداختن که خالهای مورد نظر بیاید گرفته زدن کعبتین
